خلاصه داستان: فیلم طبقه حساس روایت مردی،به ظاهر مومن که تعصب بدون دلیل او دردسری را به راه می‌اندازد که ...

طبقه حساس روایت مردی حساس به طبقات پس از مرگ!
این فیلم را می توان همانند دیگر آثار تبریزی در قفسه ی کمدی خوب طبقه بندی کرد و نمره ی قابل قبولی به آن داد.
این فیلم در ژانر کمدی،پا به عرصه ی سینمای ایران گذاشت،هرچند اگر با دقت به این اثر نگاه کنید،متوجه خواهید شد که طنز بودن فیلم یک کلیت دارد و نمی توان گفت که اثر خنده را در تک تک جزئیات و سکانس های فیلم می توان دید.
اما داستان فیلم چیست؟
داستان درمورد،کمال(با درخشش رضا عطاران) مردی با خدا و معتقد به دین است که که پس از ۳۵ سال زندگی مشترک،همسر خود،یعنی فروغ(پانته آ بهرام)را از دست می دهد.
در پی این اتفاق تلخ،کمال با تصورات و تعصبات خود تصمیم می گیرد تا قبری دو طبقه برای همسرش محیا کند،با این تصور که،در آینده، پس از مرگ،او را در طبقه ی بالای قبر همسرش دفن کنند.
اما پس از مدتی متوجه می شود که مرد دیگری به نام محتشم(پیمان قاسم خوانی) را در طبقه ی بالای قبر همسرش دفن کرده اند.
از این جای داستان به بعد کشمکش هایی را داریم که بر سر قبر است وکمال به دنبال نبش قبر کردن محتشم و پس گرفتن قبر است. با فیلیمانو همراه باشید.

چیزی که به وفور در این فیلم مشاهده می کنیم تناقص ها و دورویی هایی است که تبدیل به یکی از عناصر اصلی فیلم شده اند.
برای مثال کمال،به ظاهر انسانی پاک و با خدا است که پس از مرگ همسر خود بسیار اندوهگین شده و گریه می کند،اما این گریه ها صرفا یک نمایش برای حفظ آبرو است و به نظر نمی رسد که او پس از مرگ همسرش حتی اندکی غمگین شده باشد،چرا که به صورت پیاپی با دوستان خود می خندد و حتی به سفر می رود.
یکی از غمگین ترین نکات این فیلم،فروغ است.زنی که نماد یک مادر و همسر آرام و مطیع را دارد که به صورت سنتی،کم توقع بوده است و همیشه در پی آشپزی و بزرگ کردن فرزند خود بوده.
همان طور که در فیلم می بینید، فروغ در تمام ۳۵ سال زندگی مشترک خود عشقی دریافت نکرد و حتی پس از مرگ نیز به فراموشی سپرده شد چرا که تمام افراد و شخصیت های این فیلم همچون خود کمال،دخترش،دامادش و دوست هایش،اشخاصی دورو و چاپلوس هستند که تنها چیزی که به آن می اندیشند،حفظ جایگاه خود و منفعت شخصی است.
این تنهایی فروغ آنجایی بیش تر و اندوهناک تر می شود که کمال تصمیم می گیرد تا همسر فوت شده ی خود را طلاق دهد تا از زیر بار مسئولیت های آن فرار کند و شاید اندکی آتش تعصب خود را سرد نگه دارد،که البته فایده ای هم نداشت.
اگر بخواهیم نگاهی به نقاط مثبت و منفی این فیلم بیندازیم،باید ذکر کنیم که حضور رضاعطاران به تنهایی یک امتیاز مثبت است.او با توانایی بالای خود در ایفای نقش،در فیلم های کمدی،هربیننده ای را مشتاق می کند.
رضا عطاران همان پرده ای است که نقص های فیلم را در پشت خود پنهان می کند.
نکته ی دیگر، وجود نشانه های اجتماعی ای است که بر خلاف آثار کیایی به ظرافت در فیلم گنجانده شده اند و هیچ یک از این نشانه ها با فریاد زدن قصد بروز خود را ندارند،بلکه به لطف کارگردانی خوب،این نشانه ها به لطیفی حس می شوند و در ضمیرناخودآگاه جای می گیرند.
واضح ترین مشکل فیلم،فیلمنامه ی آن است که طبق نظر بنده،به لطف آقای تبریزی اندکی از واضح بودن این مشکل کاسته شده است.کارگردان سعی کرده تا با پررنگ کردن عناصر دیگر،کمبودهای فیلمنامه را جبران کند و تا حدودی نیز موفق بوده.اما باید به خاطر داشت که فیلمنامه رکن اصلی و پا یه ی یک فیلم موفق است.

و درآخر ماجرا،کمال حتی پس از طلاق هم نتوانست خود را راضی کند و قبر همسرش را نبش قبر کرد و او را در آرامگاه خانوادگی خود دفن کرد.
یکی دیگر از صحنه ها که شاید بتوان آن را پایان خوش دانست،خوابیدن کمال بر سر قبر فروغ و حرف زدن از احساساتش است،گویا تازه،پس از مرگ او می تواند بفهمد که چه حسی به فروغ داشته است .